Sürekli ölüm ölüm diyorsun da,
Ölüm hakkında ne biliyorsun?
Belki sadece gitmektir ölüm dediğin...
Öncesinde gidenlere kavuşmak,
Buluşup hasret gidermektir.
Zor olansa bakmaktır gidenin ardından.
Kalmaktır, özlemektir en ağırından...
Gidenin nereye gittiğini,
Ona ne zaman kavuşacağını bilmemektir.
Bu yüzden ölüm deme artık bana.
Çünkü kurtulmaktır belki de ölüm dediğin.
Var mı topraktan ötesine dair bildiğin?
Var mı ölüme dair görenden bir dinlediğin.
Yok…
Ya yaşamak…
Yaşamak nedir bilir misin?
Bilir misin mesela hasreti yüreğine gömmeyi?
Bilir misin yanındayken ayrılmayı,
Var ile yok arasındayken sevmeyi.
Elini uzatsan dokunacak kadar yakınken,
Uzak durmayı...
Bulup bulup sonrasında yitirmeyi...
Ölüp ölüp tekrar dirilmeyi…
Sürekli ölümden bahsediyorsun da,
İnan yaşamak çok daha zor.
Ben ki bunca sene,
Ölüp ölüp yaşamışım bilmez miyim?
Ben ki hayata yıllarca,
Sabır ile katlanmışım,
Hasrete dayanmışım,
Ayrılık acısını tatmışım,
İkisi arasındaki farkı anlamaz mıyım?
Ölüm dediğin yaşamanın yanında ne ki…
Hastalık yoktur,
Yaşlanmak yoktur,
Gece uykusuzluk derdi,
Gündüz uyanamamak sıkıntısı yoktur.
Güneş yakmaz tenini.
Kar, kış üşütmez bedenini.
Bırakır gidersin kalbini,
Hiçbir sevda acıtmaz canını.
Söküp atarsın içinden olmazları,
Tüm imkânsızlıkları.
Kalp ağrısı hissetmezsin.
Yolları yıldırım hızıyla geçer,
Sevdiklerine,
Göz açıp kapayacak zamanda ulaşırsın.
Kalanlar öyle mi?
Hastalık her an kapıda bekler.
Her geçen gün biraz daha yaşlandığını,
Gençliğinin elinden uçup gittiğini görürsün.
Çok zaman geceleri uyku girmez gözüne.
Sabahları ise uyanmak istemezsin.
Gün olur ateşlerde yanarsın.
Gün olur iliklerine kadar donarsın.
Bırakıp gider tüm sevdiklerin zamanla,
Sen zar zor dayanırsın.
Yaşadığın sevda kanatır yüreğini.
Ne kadar çabalasan da,
Yaranı saramazsın.
Çünkü tek vücut olmuş,
Kaynaşmıştır kalbinle sevdası birbirine.
Ve sen söküpte kalbini,
Başka birşey koyamazsın yerine.
Asla sen sana sığmazsın ama
Bedeninden dışarı da taşamazsın.
Arada ezilir gidersin.
Uzakta olanlara ne kadar istesen de gidemezsin.
Görmek sadece yarı ölüm olan uykuya kalmıştır.
Rüyanda görmek bile kısmet olmaz çok zaman.
Değil yıldırım hızıyla ulaşmak,
Birkaç metre uzağa gitmen bile
Günler ve hatta haftalar sürer.
Ölüm deme bu yüzden bana.
Zira senin bildiğin ölüm,
Benim bildiğim yaşamanın yanında ne ki...
Gıcık Adam
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder